Lieve Bart,

Het blijft vreemd te realiseren dat ik je nooit meer zal zien op het veld op de donderdagavond bij HBS. De donderdagavond voetballen met Vets3 was voor jou logisch. Het stond in de agenda en daar komt niets tussen. Je was dan ook al jaren een van degenen met de hoogste opkomst. Op het veld wist je altijd precies waar je moet staan en je was lastig te passeren. Je kon jou dus maar beter in je team hebben! Wat ik vooral bijzonder aan je vind is dat ik je nooit, maar dan ook nooit kwaad heb gezien. Altijd de rust en dan vanuit die rust op een goede manier zeggen waar het op stond. Echt heel knap. Ik heb ook altijd veel mogen lachen om je ontzettend droge humor, het kon niet droger! Ik en we zullen je enorm gaan missen Bart. Ik geloofde er heilig in dat jij ook dit zou gaan overwinnen, maar het mocht niet zo zijn. Ik wil je bedanken voor je inzet, je kennis, je humor, je sportiviteit en gezelligheid in de jeuco,bij HBS en vooral met en bij Vets 3. Het was een groot genoegen jou te mogen kennen. Mechteld, Joppe, Roos en Julie heel veel sterkte met dit vreselijke verlies.  Rust zacht Bart.

- Gregor -

Lieve Bart,

Elke ochtend als ik wakker wordt is er nog het ongeloof. Jij bent er niet meer. Ik ben er nog steeds kapot van. Mijn oude vriend met wie ik in 76 lid werd van HBS en met wie ik tot nog niet eens zo heel lang geleden samen met onze vriendengroep Vets3 elke donderdag heerlijk voetbalde. Zo’n lieve man met respect voor iedereen, relativeringsvermogen en geweldige humor. Je was echt een verbinder bij Vets-3, maar zeker ook op HBS in de tijd dat ik de TC deed en jij bij de Jeuco actief was. Ik zal onze omhelzing missen op donderdagavond, zoals ik je helemaal zal missen. In December schreef je me “Hey Mitch, ik ben weer bijzonder snel aan het herstellen, maar donderdag voetballen haal ik nog niet”... Je hebt geknokt voor nog zoveel mogelijk tijd en dat deed je geweldig en met kracht en positiviteit. Ik koester de herinneringen en zal je nooit vergeten.

- Michel -

Lieve Bart,

Als de hesjes werden verdeeld op de donderdagavond en jij bij de tegenpartij was ingedeeld wist ik dat het lastig ging worden om je te passeren. Je wist altijd op correcte wijze net even je voet tegen de bal te zetten of zelfs te veroveren. Aan de andere kant als we bij elkaar waren dan wist ik dat het met jou makkelijk was om een een-tweetje aan te gaan. Tijdens de derde helft en op de historische Vets3 voetbaltripjes was het eveneens makkelijk om in een gekke bui een een-tweetje met je te maken. Je aanstekelijke lach en humor maakte jou een onmisbare schakel. We stonden erbij toen je op het veld zei dat je jezelf soms in je eigen film zag. De schrok was groot na je diagnose. Het verdriet nog groter toen deze week het bericht kwam. Bart ik ga onze gekke momenten en onze gekke hugs en de een-tweetjes met je missen. Bart, bedankt voor het lachen en de bitterballen. Je bent een eeuwige vets3kraai.

- Don -

Lieve Bart,

Donderdagavond trainen met Vets3, 7x7 competitie op vrijdag, en in het weekend langs de lijn bij HBS – of het nu bij je zoon was, bij HBS 1, of de hockey voor je dochters. In het clubhuis als jeugdcoördinator, achter de bar, of gewoon als steun en toeverlaat: je was er altijd. Met je humor, je energie en je onmiskenbare aanwezigheid zorgde je voor sfeer en en een lach op het gezicht.

Je was een vaste waarde, iemand op wie je kon rekenen.
En altijd, als de wedstrijd van het eerste bijna ten einde was, wist jij wat er moest gebeuren: de teamschaal moest komen. Vol trots sprak je over de ‘Titanic’ – een schaal van 128 stuks bruin fruit, een traditie die we samen met Lieke mogelijk maakten bij HBS.

Mijn gedachten gaan uit naar je vrouw Mechteld en je kinderen Joppe, Julie en Roos

Namens alle spelers van Veteranen 3, namens heel JO19-1 en persoonlijk wil ik vertellen dat we je enorm gaan missen maar nooit vergeten!

- Maarten -

Wat een triest bericht. Vooral voor zijn gezin en naaste familie. Bart was een bijzonder vriendelijke jongen en een warme persoonlijkheid. Zijn bescheidenheid maakte hem groots. Een lid van HBS zoals we eigenlijk allemaal zouden moeten zijn . Actief, sportief, betrokken en meelevend. Met een mening maar immer beschaafd. Een voorbeeld voor iedereen.

- Thomas -

              Lieve Bart,

Donderdagavond. Trainingsavond. Voor jou was dat heilig. Geen smoesjes, geen excuses—je stond er gewoon. En dat deed jij, altijd. Regen, wind, kou, het maakte niet uit. Jouw aanwezigheid was een zekerheid, net zoals jouw droge humor, waarmee jij bij iedereen een lach op het gezicht wist te toveren.

Na je eerste operatie vorig jaar stond je verrassend snel weer op het veld. Sterker nog, je vertelde op t veld dat jij je beter dan ooit voelde. “Even geen biertje, gezond eten en leven!! ” en op de training ‘’even geen kopbal voor mij!!’’ vertelde je. We zagen dat het je goed deed. Even dachten we dat jij er sterker uit zou komen dan tevoren. Maar het lot was oneerlijk.

Bart, we gaan je vreselijk missen. Je aanwezigheid op ‘t veld, je inzet, je humor. Maar weet dat je altijd een deel van ons team blijft.

Dank voor de mooie voetbaljaren. Dank dat ik jou mocht kennen.

Rust zacht, Bartje!

- Marc -

Bart,
Ik koester mijn herinneringen en kijk om naar jouw lieve Mechteld, Joppe, Julie en Roos.
Rust zacht jongen.

- Jacco -

Lieve Bart,
Een paar maanden geleden wist je me nog, tijdens een vroege zondagochtend wandeling, bijna te overtuigen dat de kans van het overleven van je ziekte groter was dan de wetenschap statistisch gezien aantoonde en als “overleven” geen optie was dan in elk geval nog 5 jaar erbij. Je refereerde uiteraard direct naar je Excel sheet waarin je middels een berekening deze uitslag voor jezelf al had aangetoond…..Het positieve in je zorgde ervoor dat je alles aangreep om ook door te zetten want je had een doel: minimaal nog 5 jaar erbij. Helaas kreeg je niet lang hierna voor de tweede keer slecht bericht en zo sterk als je was kon je dit keer niet een Excel erop loslaten…. Lieve Bart, ik ga je aanwezigheid, gezelligheid en heerlijke droge humor enorm missen…..ik ben trots dat ik je gekend heb, slaap zacht vriendje

- Willem -

De afgelopen 10 jaar heb ik vrijwel elke donderdag met super veel plezier met je gevoetbald. We hielden bij wie er het vaakst kwam en tijdens onze traditionele jaarvergadering werd de uitslag bekend gemaakt. Vaak stond je bovenaan en een enkele keer was je tweede. En waar anderen nogal eens andere prioriteiten stelden, was de donderdag voor jou heilig. Zo hoort het natuurlijk ook! Van nature speelde je centraal achterin, maar naarmate het potje vorderde ging je meer zwerven over het veld en pikte je ook vaak je goaltjes mee. En hoewel je niet super snel was, stond je - als een soort Ronald Koeman - vrijwel altijd op de juiste positie. Je had een goede techniek, maar bovenal voetbalintelligentie. Net als ik heb jij Civiele Techniek in Delft gestudeerd. Ons gezamenlijk verleden zorgde voor veel herkenning. Ik dronk na de wedstrijd altijd graag een lekker biertje met je, met af en toe een zakje chips om de feestvreugde te vergroten. Mooi was je gevoel voor humor en het plezier waarmee je kon genieten van (mijn) onzinnige grappen.  Bart, ik en wij zullen je missen, maar altijd blijven eren! Adieu, Pepijn

- Pepijn -